Ks. Stefan Wyszyński Prymas Tysiąclecia
Urodził się 3 sierpnia 1901 roku w mazowieckiej wsi Zuzela. Studiował w seminarium duchownym we Włocławku. Święcenia kapłańskie przyjął 3 sierpnia 1924 roku. Kontynuował studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie 22 czerwca 1929 roku obronił pracę doktorancką. Od 1926 roku związał swą posługę duszpasterską z Zakładem dla Niewidomych w Laskach. Po wybuchu wojny był poszukiwany przez gestapo. Ukrywał się w różnych miejscach, między innym w Kozłówce i przede wszystkim w Żułowie, w powiecie krasnostawskim. W 1942 roku powrócił do Lasek. W okresie Powstania Warszawskiego pełnił funkcję kapelana Armii Krajowej. Nosił pseudonim „Radwan III”. Po zakończeniu wojny wrócił do Włocławka. 4 marca 1946 roku papież Pius XII wyniósł ks. Stefana Wyszyńskiego do godności biskupa lubelskiego. Uroczysty ingres odbył się 26 maja w Lublinie. Godność ordynariusza diecezji lubelskiej pełnił pełni przez ponad dwa i pół roku. 12 listopada 1948 roku papież mianował ks. Stefana Wyszyńskiego arcybiskupem metropolitą gnieźnieńskim i warszawskim, Prymasem Polski. 29 listopada 1952 roku został wyniesiony do godności kardynalskiej. Przeważający okres prymasowskiej posługi Stefana Wyszyńskiego przypadł na okres rządów komunistycznych w Polsce. 8 maja 1953 roku Episkopat Polski uchwalił z inicjatywy prymasa Wyszyńskiego list do rządu zwany pod nazwą „Non possumus” , będący stanowczym sprzeciwem wobec nasilających się prześladowań Kościoła, łamania praw człowieka i narastającego terroru. 25 września 1953 roku Prymas Wyszyński został aresztowany i do 28 października 1956 roku był przetrzymywany w odosobnieniu. W tym czasie napisał tekst Jasnogórskich Ślubów Narodu Polskiego. W latach 1957-1966 przeprowadził obchody Tysiąclecia Chrztu Polski, które poprzedziła dziewięcioletnia Wielka Nowenna Tysiąclecia. Od 20 czerwca 1957 roku rozpoczęła się peregrynacja po wszystkich parafiach Polski kopi cudownego obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej. W 1965 roku był jednym z inicjatorów wystosowania orędzia biskupów polskich do biskupów niemieckich. Stefan Wyszyński to ksiądz, biskup lubelski, arcybiskup metropolita gnieźnieński i warszawski, kardynał, którego nie bez powodu nazywa się Prymasem Tysiąclecia. Jego zasługi dla Polski i dla Kościoła trudno przecenić tak samo, jak trudno wymienić je w kilku słowach. Bo jak opisać to wszystko czego dokonał człowiek, którego proces beatyfikacyjny został zakończony, a jego święta postać uznana i wyniesiona na ołtarze Kościoła. Pasterz i Ojciec przeprowadził polski kościół przez zbrodniczy okres komunizmu. Nie tylko utrzymał naród w wierze, ale umocnił go hartując w ogniu walki niczym stal. Na końcu życiowej drogi i kapłańskiej posługi, Wielkiego Prymasa czekała największa nagroda w postaci spełnienia wielkich wizji, oraz narodowych marzeń i nadziei milionów Polaków. 16 października 1978 na konklawe w Rzymie powiedział do biskupa Karola Wojtyły słowa: „Jeśli wybiorą, proszę nie odmawiać”. Tego samego dnia o godzinie 18 minut 18 z komina nad Kaplicą Sykstyńską w Watykanie uniósł się biały dym, a kardynał Felici na Placu Świętego Piotra wypowiedział do całego zdumionego świata pamiętne słowa: "Habemus Papam! Carolum Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalem Wojtyla." Sześć dni później Prymas uczestniczył w inauguracji pontyfikatu Jana Pawła II – Papieża Polaka, a niedługo po tym nastąpiło 9 czerwcowych dni wolności w 1979 roku, gdy razem z Polskim Papieżem na ojczystą ziemię zstępował Duch Boży odnawiając jej oblicze i jakże piękny finał lat 1980/81 powstania Solidarności i walki całego narodu o swoją godność i wolność pod jej sztandarami. Zasługi Stefana Kardynała Wyszyńskiego najlepiej określił największy z Polaków, Papież Jan Paweł II – niekwestionowany na całym świecie autorytet moralny, nazywając go Prymasem Tysiąclecia. 23 października 1978 roku, a więc w tydzień po pamiętnym konklawe Jan Paweł II skierował do kardynała Wyszyńskiego następujące słowa: „Czcigodny i Umiłowany Księże Prymasie! Pozwól, że powiem po prostu co myślę. Nie byłoby na Stolicy Piotrowej tego Papieża Polaka, który dziś pełen bojaźni Bożej, ale i pełen ufności rozpoczyna nowy pontyfikat, gdyby nie było Twojej wiary, nie cofającej się przed więzieniem i cierpieniem, Twojej heroicznej nadziei, Twojego zawierzenia bez reszty Matce Kościoła, gdyby nie było Jasnej Góry i tego całego okresu dziejów Kościoła w Ojczyźnie naszej, które związane są z Twoim biskupim i prymasowskim posługiwaniem”. Ksiądz Prymas Stefan Wyszyński zmarł 28 maja 1981 roku w okresie wielkich przemian Solidarności. Przez ponad trzydzieści pięć lat, czyli cały okres posługi prymasowskiej był śledzony i podsłuchiwany przez służby bezpieczeństwa. Mimo to przeprowadził naród Polski przez nieludzki okres komunistycznego upodlenia i prześladowań. Obronił Kościół i wiarę. Obronił polskość i Polskę. Ksiądz Biskup Stefan Kardynał Wyszyński – Prymas Tysiąclecia.